خیلی از تکنولوژی های همراه و غیر همراه برای اتصال به سایر دستگاه ها احتیاج به یک کابل رابط دارند و تا زمانی که این ارتباط برقرار نشود، استفاده از آن وسیله هم بی معنی خواهد بود. کابل ها یک یا چند رشته سیم یا طناب در کنار هم به صورت بسته ، به هم پیچیده یا به هم بافته شده هستند که در دنیای دیجیتال ، وظیفه دارند تا اطلاعات و یا انرژی را از مبدا به مقصد منتقل کنند.
حتما تا به حال اسم یک از کابل های SATA، IDE ، USB، HDMI، DVI، VGA و … به گوشتون خورده و شاید نمی دانید هر کدام از این کابل ها چه کاربردی دارند.
در ادامه شما را با انواع کابل ها آشنا می کنیم :
کابل VGA:
کابل « VGA» مخفف عبارت «Video Graphics Array» و به معنای « آرایه های گرافیکی و ویدئویی» است. این کابل در واقع قدیمی ترین استانداردی است که هنوز هم در بسیاری از تجهیزات کامپیوتری یافت می شود. VGA در سال 1987 میلادی معرفی شد. در بسیاری از کارت های گرافیک ، تلویزیون ها، مانیتورهای کامپیوتری و لپ تاپ ها از این کابل استفاده می شد.
کابل VGA می تواند تا رزولوشن 640 در 480 پیکسل را در 16 رنگ پشتیبانی کند، همچنین با کاهش رزولوشن به 320 در 200 پیکسل می توانید تعداد رنگ را تا 256 افزایش دهید.
کابل DVI :
کابل اتصالی دی وی آی (Digital Visual Interface) به عنوان جانشینی برای اتصالات آنالوگ به دنیای فناوری اتصالات و کابل های کامپیوتر وارد شد و جانشین کابل های VGA گردید. در واقع نمایشگرهای دیجیتال مانند پنل های LCD به سمت برخورداری از کیفیت بالاتر گام برداشتند و در زمان اندکی نیز به نمایشگر های خانگی تبدیل شدند. برای اتصال کامپیوتر به این نمایشگرها نیز از کابل DVI استفاده می شود. این کابل سه مدل مختلف دارد.
DVI-A :سیگنال های آنالوگ را انتقال می دهد و اجازه خواهد داد تا این سیگنال ها با DVI سازگار باشند . در واقع این نوع تبدیل می تواند برای مانیتورهای CRT یا LCD های قدیمی با کیفیت پایین استفاده شوند.
DVI-D :می تواند سیگنال های دیجیتال جدیدتر را انتقال دهد.
DVI-I :قادر است هم سیگنال های آنالوگ و هم دیجیتال را منتقل کند.
با این حساب توجه داشته باشید که برای استفاده از کابل های DVI شما دستگاهی در اختیار دارید که باید یا VGA را به DVI تبدیل کنید و یا اینکه DVI را به VGA. در این صورت است که این کابل به درد شما می خورد.
کابل USB :
این ساده ترین و پر کاربردترین کابلی است که در اکثر وسایل دیجیتال ، حداقل یک درگاه برای آن وجود دارد و به آن USB نوع A گفته می شود. USBیک راه استاندارد شده و راحت برای اتصال تا 127 سخت افزار مختلف به یک کامپیوتر را در اختیار شما قرار می دهد. تا به حال سه نسخه از استاندارد USB ارائه شده است. نسخه 1 آن ژانویه 1996 برای نخستین بار وارد بازار شد و در بهترین حالت تنها می توانست 12 مگابیت معادل 1.5 مگابایت اطلاعات را در ثانیه جابه جا کند.
آوریل سال 2000، نسخه دوم با امکان انتقال 480 مگابیت برابر با 60 مگابایت اطلاعات در ثانیه معرفی شد. آخرین نسخه آن یعنی USB 3.0 توانایی جابهجایی اطلاعات با سرعت 5 گیگابیت معادل 600 مگابایت در ثانیه را دارا میباشد. مهمترین دلیلی که باعث محبوبیت خانواده USB در بین رابط کاربریهای مختلف شده است، امکان انتقال همزمان دادهها در کنار انرژی برای تأمین برق مورد نیاز است.
حداکثر طول کابلهای USB البته به غیر از نسخه 3 آن، 5 متر است. چرا که در اندازههای بیشتر از این مقدار، انتقال انرژی ناممکن خواهد بود. با این حال اگر کابلی بیشتر از 5 متر داشتید، میتوانید از انواع هاب برای این منظور استفاده کنید. همانطور که گفتیم خانواده USB دارای 2 دسته بندی نوع A و B است که هر یک برای یکی از دو سر کابل مورد استفاده قرار میگیرند.
کابل HDMI :
در یک دهه اخیر این نوع کابل ها به استاندارد تبدیل شده اند و از کیفیت بالایی برخوردار هستند. بر خلاف کابل های قبلی که معرفی شدند این کابل هم تصویر و هم صدا را منتقل می کند. این کابل فقط سیگنال های دیجیتال را ارسال می کند. چهار نمونه از این نوع کابل ها داریم.
– نوع A بیشتر معروف می باشد. این نوع کابل ها را با 19 پین در سر نری آن می شناسند.
– نوع B بزرگتر از نوع A هستند و داری 29 پین در قسمت سر نری آن می باشند.
– نوع C دارای 19 پین می باشد و بیشتر برای دستگاه های قابل حمل مانند دوربین ها مورد استفاده قرار می گیرد.
– نوع D که بیشتر شبیه میکرو ها هستند و آن ها هم 19 پین دارند.
کابل RCA :
کابلهای معروف قرمز، سفید و زرد که نوعی رابط «RCA» هستند در زمانی پر طرفدارترین نوع رابطهای صوتی و تصویری محسوب میشدند.
با این که معمولا به این کابلها به عنوان کابل RCA اشاره میشود، ولی در واقع RCA به رابط فلزی سر کابلها اشاره میکند و مخفف نام شرکت «Radio Corporation of America» است که استفاده از این کابلها را به امری عمومی در بین مردم تبدیل کرد.
کابلهای قرمز و سفید برای سیگنالهای صوتی، و کابل زرد برای ارسال سیگنال تصویر استفاده میشود. این سه کابل به کمک یکدیگر توانایی انتقال تصویر با رزولوشن 480i یا 576i را به همراه صدای استریو دارند.
درست همانند کابل VGA، رابط RCA نیز توسط کابلهای DVI و HDMI جایگزین شده است.
کابل IDE :
از کابل های IDE برای اتصال قسمت های مختلف مادربورد کامپیوتر استفاده می شود. اگر شما یک هارد درایو قدیمی را باز کنید این کابل را مشاهده خواهید کرد. کانکتور این کابل 40 پین دارد و نمونه کوچکتر 2.5 اینچی دارای 44 پین می باشد.
کابل ساتا / SATA Cable :
گفتنی است که کابلهای ساتا (Serial Advanced Technology Attachment) نوع جدیدتر کابلهای IDE قدیمی محسوب میشوند و عملکرد بهتری نیز دارند؛ بهطوری که سرعت انتقال دادهها در کابلهای ساتا بیشتر از کابلهای IDE است. این کابلها از نوارهای بلند و نازکی تشکیل شدهاند و امروزه بسیاری از کامپیوترها با کابلهای ساتا سازگار هستند و کمتر کامپیوتری را میبینیم که هنوز از کابلهای IDE جهت اتصال هارد به مادربورد استفاده کند. یک کابل ساتا از دو کانکتور تشکیل شده است که هر کدام آنها دارای 7 پین هستند و به شکل L طراحی شدهاند.
کابل Ethernet یا شبکه :
این کابل که دیگر برای همه آشناست و برای وصل شدن به یک شبکه مورد استفاده قرار می گیرد. در بیشترین استفاده همان وصل شدن کامپیوتر به مودم ها می باشد. این نوع کابل دارای سه نوع متفاوت از نظر سرعت می باشد.
– Cat 5 ، ساده ترین نوع است و سرعت 10 تا 100 مگابیتی را فراهم می کند.
– Cat 5 ، نوع پیشرفته تر Cat 5 می باشد و تا سرعت 1000 مگابیت را پوشش می دهد.
– Cat 6 ،بهترین عمکرد را دارد و تا سرعت 10 گیگابیت را پشتیبانی می کند.